W końcu przyszedł wyczekiwany i wymarzony Stylograh :)
A co to jest?
Otóż jest on podobny do pióra nawet z wyglądu, pomaga w robieniu precyzyjnych wzorków na paznokciach z pomocą tuszu kreślarskiego.
Oto efekty współpracy ;)
Niedużo czasu, bo w sumie tylko trzy dni nas dzieliło od tego Wielkiego Dnia.
Pomimo wątpliwości w to czy się uda... Udało się.
Nagrania mieliśmy zacząć we wtorek lecz przeszkodziła nam ulewa, więc przełożyliśmy wszystko na środę. Umówiliśmy się z naszą operatorką kamery - moją świadkową, która, jak sama stwierdziła, takiego sprzętu w rękach nigdy nie miała.
(Była to po prostu lustrzanka z funkcją nagrywania, w sumie nie skupiałam się nad tym czy była to profesjonalna czy nie ale wydaje mi się że półprofesjonalna czyli dla ludzi.)
Powiedziałam jej, żeby po prostu nagrywała wszystko to co dzieje się dookoła i wszystko to co będziemy robić a przy sklejaniu wybierze się najlepsze momenty.
I zaczęło się "kamera - akcja"
Zajęło nam samo nagrywanie około 4 godzin (tak mi się wydaje). Odwieźliśmy operatorkę do domu - bardzo jej jeszcze raz dziękujemy (ma na imię Marta).
I my wróciliśmy do domu.
Wieczorkiem przysiadłam do filmików i zaczęłam je sklejać w jedną całość, nie powiem bo zajęło mi to sporo czasu gdzieś do 1:00 mi się zeszło, tego dnia oczywiście.
Na drugi dzień nie zabrałam się do niego dużo wcześniej, a zostały mi niewielkie poprawki i nagranie na płyty, ponieważ było dużo pracy na sali i jeszcze gości trzeba było usadzić, a miałam wieczorem jeszcze paznokcie :)
Na sali nie skończyliśmy usadzać gości, mama z Marcinem i z moim bratem zostali na sali a ja pojechałam na paznokcie. Kto by pomyślał że tyle się zejdzie ale no cóż, do domu wróciłam po 00:00.
I tak minął czwartek.
W piątek od samego rana sala - dom, sala - dom, a między czasem filmik, i BUM!
Coś się stało z windosowskim programem do obróbki filmików, nie chciał skompresować podziękować ani na komputer ani na płytę i klapa...
Musieliśmy zostawić filmik na razie i zająć się usadzaniem gości, mój mąż się od tego wzbraniał aż padło na niego i w sumie połowę gości sam usadził :)
Po paru godzinnym usadzaniu - udało się!
Więc jedna rzecz mniej. Pojechaliśmy do domu drukowaliśmy i kleiliśmy, razem z naszymi świadkami, listę gości przy stołach i podziękowania do ramki na zdjęcia.
I zaczęłam kombinować z tym filmikiem, no bo po takiej pracy nie mogę się poddać. Wyczytała w internecie, że te wersje w Windows XP lubią robić psikusa, więc polecili ściągnąć dużo starszą wersję, bo najnowsza nie odczytuje starszej, więc i tak zrobiłam... I udało się filmik został nagrany na płyty!
Pojechaliśmy na salę wszystko zawieść i składać pudełeczka na słodkości dla gości oraz sprawdzić czy działa filmik i rzutnik. Wszystko działało, ufff... :)
Przyjechali moi rodzice, brat mamy, mój brat z dziewczyną i wszyscy składaliśmy i wiązaliśmy pudełeczka. Mama była na mnie zła, że nie pozwoliłam przyjechać jej wcześniej i że mam przed nią tajemnice ale w dniu ślubu kiedy przyszedł czas podziękowań, zrozumiała o co chodziło.
07:32
No komentarze
Wiersz Szymborskiej jest odzwierciedleniem chwili, czegoś co trwa tylko moment, choć przemija tak szybko to zostaje w pamięci na zawsze.
Ten jeden dzień, ta jedna noc, wyjątkowa noc, która nigdy się nie powtórzy.
Tyle przygotowań, tyle pracy, ta wewnętrzna radość, poczucie, że zbliża się coś wyjątkowego, coś jedynego w swoim rodzaju, coś co wiemy, że się nie powtórzy...
Hmmm...
Ilekroć bym o tym nie myślała, tęsknię za tym. :-)
Ten jeden dzień, ta jedna noc, wyjątkowa noc, która nigdy się nie powtórzy.
Tyle przygotowań, tyle pracy, ta wewnętrzna radość, poczucie, że zbliża się coś wyjątkowego, coś jedynego w swoim rodzaju, coś co wiemy, że się nie powtórzy...
Hmmm...
Ilekroć bym o tym nie myślała, tęsknię za tym. :-)
Tak, ten niesamowity dzień to Dzień ślubu i to w dodatku własnego... spotykasz tego jedynego i wiesz, że właśnie z nim chcesz spędzić resztę życia... co za uczucie :-)
A co za wspomnienia... właśnie tego dnia czujesz się najlepiej na świecie, jesteś uśmiechnięta, wesoła, nic Cię nie denerwuje, masz poczucie własnej wartości wiesz, że to właśnie dziś jest Wasz dzień i koniec, nic innego się nie liczy, nic. :-)
23 maj 2015 ♥
12:53
No komentarze
Pomimo zmęczenia 4 godzinna praca się opłacała. :-) Siostra zadowolona a jak ona to i ja.
23:25
No komentarze
Wczoraj postanowiłam że zmienię neonki na coś delikatniejszego i jak uzupełniałam wzornik o nowe kolory, wpadł mi w oko właśnie jeden z nich. Zmieniłam jaskrawe kolory na coś subtelnego i jestem mega zadowolona.
A Wy jakie kolorki na paznokciach lubicie? Bardziej podobają Wam się neonowe i widoczne paznokcie czy raczej delikatne i subtelne odcienie? ;-)
13:49
No komentarze
Oj ma znaczenie, a mowa jest o winietkach.
Coraz częściej Para Młoda decyduje się na usadzanie gości - moda czy raczej wygoda?
Otóż to i to, bo czemu modne nie może iść w parze z wygodą?
W maju dopadło i mnie... Ślub, przygotowania, strach przed tym, że z czymś się nie zdąży...
Kiedy szukałam zaproszeń i trafiłam w końcu na takie, które odpowiadały moim wymaganiom to zraziła mnie cena... Kiedy pokazałam je mamie, to stwierdziła, że je zrobimy. Na początki nie zachwycił mnie ten pomysł ale po głębszym zastanowieniu powiedziałam "czemu nie?". I tak się zaczęło, dobieranie papieru, wstążki i innych drobiazgów, co najgorsze przez internet...
Nie byłam pewna czy wszystko przyjdzie takie jakie chciałam... I tu miłe zaskoczenie bo przyszło wszystko idealne. Potem zakupy pomocnicze, takie jak: gilotyna, klej, pędzle, itp.
Bardzo byłam za tym by usadzać gości przy stołach, pomimo iż mój mąż, wtedy jeszcze narzeczony, nie był za tym pomysłem, to ja byłam na tyle uparta, że swoje osiągnęłam, z mamą zrobiłyśmy winietki takie aby pasowały do zaproszeń i koloru przewodniego. I co? Nie było wyjścia, za dużo pracy by to zaprzepaścić! :)
Moim kolorem przewodnim był srebrny. Miałam na ścianie za młodymi nasze inicjały w kolorze srebrnym, zaproszenia białe ze srebrną wstążką, również winietki, pudełeczka z podziękowaniem dla gości, księgę gości i wszystko to co dawało tak naprawdę klimat... Każdemu może się wydawać, że są to rzeczy zbędne i nie warte zachodu, po co się męczyć i szukać wszystkiego w tym samym kolorze, skoro można wybrać pierwsze lepsze na allegro i mieć z głowy.
Ja mówię NIE! Jak dla mnie jeśli mamy już kolor i wzór przewodni to wszystko powinno do siebie pasować. Zaczynając od zaproszeń, które powinny naprowadzać gości na kolor i styl wesela, przez winietki, kwiaty, dodatki aż nawet po buty Panny Młodej, wszystko powinno ze sobą grać :)
Tak więc ostatnio o pomoc poprosiła mnie koleżanka. Chciała żebym zrobiła jej winietki. A, że ja rzadko odmawiam, zgodziłam się i tak się zaczęła moja druga przygoda z papierem i gilotynką :)
Co jest potrzebne aby zrobić ładne i proste winietki?
1. GILOTYN
Bez pomocy tego sprzętu nie byłabym w stanie wyciąć wszystkich winietek równo i w tak krótkim czasie. Nie trzeba kupować jakiejś drogiej i dużej za nie wiadomo jakie pieniądze, ja moją nabyłam w Lidlu, może nie jest jakaś super ale swoją funkcję spełnia i kosztowała zaledwie 79.90 co w porównaniu do wartości wykonanej pracy jest ceną na prawdę atrakcyjną.
2. NOŻYCZKI
Mogłoby się wydawać, że jeżeli posiadamy taki sprzęt jak gilotyna, nożyczki będą nam zbędne, otóż jesteśmy w błędzie. Nożyczki są potrzebne do takich rzeczy jak np.: ucinanie wstążki, gilotynką też możesz to zrobić ale zajmie to dużo więcej czasu.
3. KLEJ
Ja używałam zwykłego szkolnego kleju do papieru. Można go kupić w prawie w każdym sklepie monopolowym za około 2-3 złote.
4. PĘDZELEK
Po co? A do kleju, najlepiej mieć z dwie, trzy grubości pędzli, tak aby można było dopasować je do obszaru klejenia.
5. KARTKI, WSTĄŻKI, CYRKONIE
Ostatni punkt to elementy z których winietka będzie wykonywana. W zależności od potrzeb i wyglądu sali, bądź wybranych kolorów przewodnich, kupujemy papier i wstążki, cyrkonie nie są obowiązkowe, są jedynie ozdobą dodatkową, dodającą elegancji kartkom papieru. :)
A to efekt mojej ostatniej pracy:
07:00
No komentarze
D&C. Obsługiwane przez usługę Blogger.
